W dawnych czasach istniało wiele przerażających legend o groźnych kudłatych stworach będących pĂłł wilkiem, a pĂłł człowiekiem. Zwano ich wilkołakami.

Opowiadano niesamowite historie o tych pokrytych gęstą sierścią, przeważnie poruszających się na dwĂłch nogach, monstrach napadających na zwierzęta i ludzi, ktĂłrych, o zgrozo!, rozszarpywały kłami i pazurami.

Czy wilkołak, w myśl panującej powszechnie opinii, był zawsze krwiożerczą bestią, ktĂłrą należało za wszelką cenę unicestwić? A może Ăłw kosmaty upiĂłr posiadał rĂłwnież czujące serce, zdolne pchnąć go do dobrych uczynkĂłw?

No cĂłż, może przedstawiona tutaj historia nieco zmieni pogląd dotyczący ludzi przeistoczonych w wilki.